Πιθανά προβλήματα σύνδεσης, η λύση τους
Πολύ συχνά, οι χρήστες προσπαθούν να περάσουν το σήμα μέσω του προθέματος "με τον παλιό τρόπο" - χρησιμοποιώντας το καλώδιο της κεραίας. Αλλά αυτή η μέθοδος λειτουργεί μόνο με πολύ παλιές τηλεοράσεις, για τις οποίες αγοράζεται ένας δέκτης με την αντίστοιχη είσοδο και έξοδο: το καλώδιο που προέρχεται από την κεραία είναι συνδεδεμένο στην υποδοχή με την ένδειξη INPUT ή IN. Το σήμα που έχει σχεδιαστεί για τη μετάδοση του σήματος στην τηλεόραση εισάγεται στην υποδοχή OUTPUT ή OUT.
Με πιο μοντέρνα τηλεοπτικά μοντέλα στα οποία είναι ενσωματωμένη η μονάδα σύνδεσης AV, αυτή η μέθοδος δεν θα λειτουργήσει. Η παρουσία συνδετήρων υποδεικνύει την παρουσία της:
- RCA - τρεις υποδοχές, ζωγραφισμένες σε κίτρινο, λευκό και κόκκινο χρώμα (για μονόζευξη - μόνο δύο: λευκό και κίτρινο-πράσινο).
- SCART - ευρεία, με πολλές υποδοχές που βρίσκονται σε 2 σειρές.
- Το HDMI είναι ένα επίπεδο χαρακτηριστικό εισόδου / εξόδου των σύγχρονων συσκευών.
Μερικές φορές μια τηλεόραση έχει διάφορους τύπους συνδέσμων. Σε μια τέτοια κατάσταση, είναι απαραίτητο να μελετήσουμε την επισήμανσή τους. Υπάρχουν συχνές περιπτώσεις απόπειρας σύνδεσης με τουλίπες στην έξοδο RSA της τηλεόρασης, ενώ μια μαζική χτένα SCART, η οποία συνήθως δεν περιλαμβάνεται στο κιτ δέκτη T2, προορίζεται για το εισερχόμενο σήμα.
Ο γενικός κανόνας είναι αυτός: ότι στον αποκωδικοποιητή είναι συνδεδεμένος με τους υποδοχείς OUTPUT, στον τηλεοπτικό πίνακα είναι συνδεδεμένος με υποδοχές INPUT. Και αν στη βασική διαμόρφωση δεν υπάρχουν απαραίτητα καλώδια, απλά πρέπει να αγοράσετε έναν προσαρμογέα SCART-RCA (οι τουλίπες είναι συνδεδεμένες στην κονσόλα και η χτένα στην τηλεόραση). Για τους ιδιοκτήτες σύγχρονης τεχνολογίας με συνδέσεις HDMI, η προηγούμενη σοφία είναι περιττή - το κατάλληλο καλώδιο θα σας επιτρέψει να έχετε την υψηλότερη ποιότητα εικόνας και ήχου. Είναι αλήθεια ότι και αυτός πρέπει να αγοράζεται ξεχωριστά από τον δέκτη.
Μερικές φορές υπάρχουν διάφορα κανάλια "ήχου / βίντεο" στην τηλεόραση, η εναλλαγή μεταξύ τους πραγματοποιείται πατώντας ένα κουμπί στο τηλεχειριστήριο της τηλεόρασης με ένα βέλος που δείχνει σε κύκλο ή ορθογώνιο. Πριν να συντονιστείτε σε έναν πανικό, θα πρέπει να τα ελέγξετε όλα.
Ένα άλλο από τα σφάλματα "εκκίνησης" είναι οι προσπάθειες χρήσης ενός μη αποκλεισμένου προθέματος. Εάν η πράσινη ενδεικτική λυχνία δεν ανάβει, τότε είναι καιρός να τραβήξετε το τηλεχειριστήριο από το δέκτη και πατήστε το κόκκινο κόκκινο κουμπί. Εάν ο αποκωδικοποιητής T2 είναι σωστά συνδεδεμένος στην τηλεόραση, αυτό θα οδηγήσει στην εμφάνιση του λογότυπου των κατασκευαστών του σε ένα από τα κανάλια AV.
Τι άλλο μπορεί να είναι ο λόγος
Τα πιο συνηθισμένα προβλήματα είναι οι κεραίες και τα καλώδια. Τα πρώτα είναι λίγο πιο απλά: βεβαιωθείτε ότι χρησιμοποιείται δεκατιμετρικό (παραδίδονται χωρίς μακρά στοιχεία, επομένως ξεχωρίζουν σε συμπαγείς διαστάσεις). Μερικές φορές αντικαθίσταται από ένα πολωνικό πλέγμα, οπότε είναι απαραίτητο να εκτιμηθεί η απόσταση από τον πύργο αναμετάδοσης: εάν είναι κοντά, τότε ο ενισχυτής πρέπει να αποσυναρμολογηθεί.
Ένα σημαντικό σημείο είναι η παρακολούθηση της θέσης της κεραίας. Γυρίζει πάντα προς τον επαναλήπτη. Επίσης, μεταξύ αυτού και του πύργου δεν πρέπει να υπάρχουν εμπόδια σήματος θωράκισης.
Το επόμενο βήμα είναι η επιθεώρηση καλωδίων. Είναι ευκολότερο να ελέγξετε το βύσμα και τα σημεία σύνδεσης: ο κεντρικός πυρήνας δεν πρέπει να έρχεται σε επαφή με το προστατευτικό πλέγμα. Εάν τα πάντα βρίσκονται σε τάξη, πρέπει να προσδιορίσετε την ακεραιότητα του καλωδίου χρησιμοποιώντας έναν ελεγκτή ή να συνδεθείτε με μια γνωστή κεραία εργασίας. Το σπασμένο και καίγεται θα χρειαστεί αντικατάσταση. Διαφορετικά, θα πρέπει να επικοινωνήσετε με το telemaster.
Αφήστε Το Σχόλιό Σας