Κατά τη δημιουργία ενός θερμού δαπέδου, είναι απαραίτητο να ληφθεί υπόψη το πάχος του. Αν το κάνουμε μικρό, υπάρχει κίνδυνος η θερμοκρασία να βλάψει το υλικό. Αλλά ένα πολύ παχύ δάπεδο είναι επίσης κακό. Θα εμποδίσει τη ροή της απαιτούμενης ποσότητας ενέργειας. Είναι σημαντικό να επιλέξετε την καλύτερη λύση.
Ποιο θα πρέπει να είναι το πάχος του θερμού δαπέδου κάτω από το κεραμίδι
Οι παρακάτω παράμετροι εξαρτώνται από αυτήν την ένδειξη:
- Η ζωή του συστήματος.
- Πόσο γρήγορα θερμαίνεται το δάπεδο.
- Η ομοιομορφία της θέρμανσης.
- Πόσο καλά κρατάει ζεστό.
Ένα λεπτό στρώμα θερμαίνεται γρήγορα, αλλά με σταθερή υποστήριξη θερμοκρασίας, αρχίζουν να εμφανίζονται ρωγμές στο σκυρόδεμα. Τα περισσότερα ελαττώματα εμφανίζονται σε εκείνα τα σημεία όπου βρίσκονται οι σωλήνες.
Το ελάχιστο ύψος της στρώσης δαπέδου είναι περίπου 7 cm, αλλά χωράει μόνο κάτω από ένα κεραμίδι που μπορεί να αντέξει την υπερθέρμανση. Ο μέσος όρος πλήρωσης σωλήνων είναι περίπου 10 εκ. Αυτή η παράμετρος είναι κατάλληλη μόνο για δάπεδα σε σπίτια και διαμερίσματα. Και σε αποθήκες ή εγκαταστάσεις λιανικής πώλησης, το ύψος του στρώματος μπορεί να είναι μεγαλύτερο από 25 cm.
Ο δείκτης εξαρτάται επίσης από το μέγεθος των σωλήνων. Χωρίς θερμομόνωση, ο αριθμός θα είναι περίπου 5 cm.
Προσοχή! Με την ηλεκτρική θέρμανση, οι απαιτήσεις για το πάχος δεν είναι τόσο υψηλές, αφού είναι πολύ πιο εύκολη η ρύθμιση της ροής ενέργειας.
Το πάχος των στρωμάτων του θερμού δαπέδου
Η ενδοδαπέδια θέρμανση αποτελείται από πολλά στρώματα. Πρώτον, λαμβάνεται υπόψη η επίστρωση. Τοποθετείται στο τελειωτικό πεδίο και συνδέεται με βάση ή θεμέλιο. Αλλά αν το πάτωμα είναι μονωμένο στο ισόγειο, η επίστρωση γίνεται στο έδαφος. Η επίστρωση είναι ένα μαξιλάρι για το πάτωμα. Το μέσο μέγεθος του είναι περίπου 5 cm.
Το επόμενο στρώμα είναι μόνωση. Όλα εξαρτώνται από το επιλεγμένο υλικό. Εάν εγκατασταθεί σε αφρό πολυστερίνης (είναι το πιο κοινό), το μέσο πάχος του θα πρέπει να είναι περίπου 10 εκατοστά, αλλά μπορείτε να βάλετε τουλάχιστον 5 εκ. Επίσης λαμβάνεται υπόψη η πυκνότητα του υλικού. Αυτοί οι αριθμοί είναι κατάλληλοι εάν η πυκνότητα είναι περίπου 30 kg / m3. Για ένα πυκνότερο υλικό, το πάχος πρέπει να μειωθεί.
Στη συνέχεια έρχεται το πλαστικό περιτύλιγμα. Το πάχος του είναι από 1,5 έως 2 εκ. Ένα πλέγμα από ράβδους γίνεται πάνω από το πολυαιθυλένιο, με πάχος 0,4 εκ. Και μετά τη δημιουργία των εξαρτημάτων, μπορείτε να λύσετε το πρόβλημα με τον αγωγό. Η διάμετρος εξαρτάται από το υλικό κατασκευής. Το μέσο πάχος του σωλήνα είναι 1,5 cm.
Τώρα πρέπει να καλύψετε τον αγωγό. Για αυτό, είναι αρκετό ένα επιπλέον πλέγμα 2 cm. Το τελευταίο στρώμα είναι μια στρώση πάχους περίπου 5 εκ. Δεν είναι μόνο η βάση του δαπέδου, αλλά και υπεύθυνη για τη συσσώρευση θερμότητας.
Αφού υπολογίσουμε το άθροισμα όλων των στρωμάτων, έχουμε το ύψος του κοινού δαπέδου.
Απόκλιση από τις παραμέτρους: συνέπειες
Εάν κάνετε το πάτωμα πάρα πολύ παχύ, η θερμοκρασία θα είναι χαμηλότερη από την αναμενόμενη. Ο λόγος είναι η κακή θερμομόνωση. Μπορεί πάντα να αυξηθεί, αλλά τότε θα απαιτηθεί περισσότερη ενέργεια. Και μπορεί να υπάρχουν προβλήματα με τη ρύθμιση του συστήματος.
Εάν η μόνωση γίνει πάρα πολύ παχιά, όταν εισέρχεται μέσω της μόνωσης, χάνεται μεγάλη ποσότητα ενέργειας.
Υπάρχουν επίσης περιπτώσεις όπου μερικά μέρη των πατωμάτων είναι ζεστά και κάποια μέρη είναι κρύα (αυτό ισχύει για τις κατασκευές νερού). Πιθανότατα, η θερμότητα δεν κατανέμεται καλά στο πάτωμα. Σε ένα μέρος όπου δεν υπάρχουν σωλήνες, η ενέργεια δεν ρέει στην επικάλυψη. Μπορείτε να μειώσετε αυτό το σχήμα ή να τοποθετήσετε έναν πρόσθετο σωλήνα.
Το τελευταίο πρόβλημα - εάν κάνετε το στρώμα μόνωσης πολύ λεπτό, υπάρχει κίνδυνος ζημιάς στο τσιμεντοκονίαμα.
Αφήστε Το Σχόλιό Σας