Η αρχή του μικροφώνου

Πολλές από τις σημαντικότερες εφευρέσεις της ανθρωπότητας που δημιουργήθηκαν για να μεταδίδουν ήχο σε απόσταση, είτε πρόκειται για ραδιόφωνο είτε για τηλέφωνο, δεν μπορούσαν να κάνουν χωρίς συσκευή για λήψη ηχητικών κυμάτων. Η εφεύρεση του μικροφώνου ήταν τόσο απαραίτητη ώστε εφευρέθηκε ταυτόχρονα σε διάφορα μέρη του πλανήτη. Και δεν είναι ακόμα απολύτως σαφές ποιος από τους επιστήμονες μπορεί να ονομαστεί ο πρόγονος της συσκευής. Σήμερα, οι συσκευές χρησιμοποιούνται σχεδόν σε όλες τις περιοχές της ζωής, που κυμαίνονται από πολύπλοκες διαστημικές εξερευνήσεις μέχρι τη συζήτηση για τίποτα για δύο νοικοκυρές στο τηλέφωνο. Ταυτόχρονα, λίγοι άνθρωποι σκέφτονται πώς φαίνεται αυτή η φαινομενικά απλή συσκευή από μέσα.

Η αρχή του μικροφώνου

Το έργο του μικροφώνου είναι να μετατρέπει τα ηχητικά κύματα σε ηλεκτρικές παλμούς. Καταγράφονται σε μέσα ενημέρωσης και στη συνέχεια, χάρη σε ειδικά προγράμματα, μετατρέπονται και πάλι σε ήχο, καθιστώντας δυνατή την ακρόαση των ηχογραφημένων. Για να καταστεί δυνατή η εγγραφή ήχου, χρησιμοποιούνται διάφοροι τύποι μικρόφωνων. Οι πιο απλοί από αυτούς δουλεύουν με την αρχή μιας τυμπανικής μεμβράνης. Οι δονήσεις του αέρα που δημιουργούνται από τον ήχο προκαλούν κραδασμούς σε μια λεπτή μεμβράνη τοποθετημένη μέσα στη συσκευή. Αυτό το διάφραγμα, με τη σειρά του, κινεί ένα πηνίο επαγωγής τυλιγμένο γύρω από ένα μόνιμο μαγνήτη, δηλαδή, τοποθετημένο σε ένα σταθερό μαγνητικό πεδίο.

Λόγω αυτής της κίνησης, εμφανίζονται ηλεκτρικοί παλμοί στο πηνίο, οι οποίοι περνούν από τα καλώδια σε μια συσκευή εγγραφής ήχου. Το μήκος και η ένταση του παλμού εξαρτάται άμεσα από τον όγκο και τον χρόνο έκθεσης των ηχητικών κυμάτων στη μεμβράνη.

Προσοχή! Υπάρχουν πολύ πιο σύνθετοι τύποι τέτοιων συσκευών για τους οποίους χρησιμοποιούνται μικροτσίπ και πρόσθετες πηγές ενέργειας. Η ποιότητα ήχου που επιτυγχάνεται χρησιμοποιώντας πιο προηγμένες τεχνολογίες είναι πολλές φορές υψηλότερη από τις δυνατότητες απλών δυναμικών μικροφώνων.

Σχεδίαση μικροφώνου

Η πιο ευρέως χρησιμοποιούμενη και ευρέως χρησιμοποιούμενη, δουλεύει ως εξής:

1. Κλασικό (δυναμικό). Είναι μακράν η πιο προσιτή και ταυτόχρονα η απλούστερη στο σχεδιασμό. Χρησιμοποιώντας μια πολύ λεπτή (αρκετά μικρά) στενά τεντωμένη μεμβράνη χαρτιού, μεταδίδει ήχους κραδασμούς σε ένα πηνίο που βρίσκεται σε ένα μαγνητικό πεδίο. Λόγω της απλότητας της συσκευής τους, αυτές οι συσκευές είναι οι πιο προσιτές. Ωστόσο, η ποιότητα μετάδοσης σήματος είναι μάλλον φτωχή.
2. Πυκνωτής. Πρόκειται για έναν πιο προηγμένο σχεδιασμό λήψης ήχου. Βασίζεται σε έναν πυκνωτή, ένα από τα πιάτα του οποίου παίζει ρόλο διαφράγματος, λαμβάνει ηχητικά κύματα. Λόγω της ταλάντωσης της πλάκας, η χωρητικότητα του πυκνωτή αλλάζει, δημιουργώντας παλμικά ρεύματα. Για τέτοιου είδους εργασίες, χρειάζεστε μια πρόσθετη πηγή ενέργειας, όπως μπαταρία, μπαταρία ή καλώδιο για σύνδεση στο δίκτυο. Αυτός ο τύπος συσκευής χρησιμοποιείται για επαγγελματική εγγραφή σε στούντιο.
3. Electret. Είναι μία από τις ποικιλίες συσκευών πυκνωτών, για τη λειτουργία τους εφαρμόζεται μια ειδική ηλεκτρική σύνθεση στη μεμβράνη, η οποία δημιουργεί την απαραίτητη τάση. Μια τέτοια σύνθεση είναι σε θέση να εργαστεί για περισσότερα από 30 χρόνια. Και η δομή σας επιτρέπει να το κάνετε πολύ μικροσκοπικό και να το χρησιμοποιείτε σε όλα τα είδη gadgets - smartphones, tablet, φορητούς υπολογιστές, έξυπνα ρολόγια.

Τι είναι τα μικρόφωνα

Εκτός από τα πιο κοινά δυναμικά και πυκνωτικά μικρόφωνα, υπάρχουν και άλλοι τύποι.

Λόγω της πολυπλοκότητας του σχεδιασμού, του υψηλού κόστους παραγωγής ή των ανεπαρκών δεικτών ποιότητας, είναι λιγότερο συχνές. Αυτές περιλαμβάνουν άνθρακα (Microphone Hughes), οπτοακουστική, πιεζοηλεκτρική και άλλες, που χρησιμοποιούνται κυρίως σε πολύ στενά εστιασμένα επιστημονικά πειράματα.
Μία όμορφη μελωδία που ακούγεται στον παίκτη, η φωνή ενός αγαπημένου που δεν βρίσκεται κοντά - όλα αυτά θα ήταν αδύνατο χωρίς έναν μικρό βοηθό που ξέρει πώς να δημιουργήσει ένα ρεύμα ηλεκτρονίων στα καλώδια από τον ήχο.